ԱՆՄԵԿՆԵԼԻ ԶԳԱՑՈՒՄ

 

Մտքովըս հաճախ բաներ են անցնում,

Որ շատ է նման խելագարության.

Երբ որ տավարն է ծաղիկ արածում՝

Չեմ զգում ո՛չ ցավ,

Ո՛չ էլ ափսոսանք.

Իսկ երբ որ մարդն է պոկում ծաղիկներ՝

Մի՜շտ ինչ-որ մի ցավ,

Ինչ-որ ափսոսանք

Ծագում է հանկարծ

Ու ծակում հոգիս... 

18.XI.1959թ.

Չանախչի

(«Ականջդ բեր ասեմ» շարքից)