ԵՂԵԼՈՒԹՅՈՒՆ, ՈՐ ԼԱՎ ԿԼԻՆԻ, ԵԹԵ ԱՅԼԵՎՍ ՉԼԻՆԻ

Ես քնիս մեջ տխուր էի,

Այնքա՛ն տխուր,

Այնպե՛ս տխուր,

Որ արթնացա վեր ցատկելով

Ու... լաց լինել սկսեցի,

Հավատացե՛ք, սկսեցի՜...

Դարի չափ ձիգ ժամ է անցել:

Ես այլևս, վաղո՜ւց արդեն, լաց չեմ լինում,

Բայց դեռ տխուր, դեռ տխուր եմ,

Այնպե՛ս տխուր,

Այնքա՛ն տխուր,

Որ ավելի լավ կլիներ,

Եթե նորից ես լաց լինել կարենայի:

19.III.1964թ.

Դիլիջան