Պարույր Սևակ

Показаны сообщения с ярлыком ՀԱԳՈՒՍՏՈՎ ԾՆՎԱԾԸ. Показать все сообщения
Показаны сообщения с ярлыком ՀԱԳՈՒՍՏՈՎ ԾՆՎԱԾԸ. Показать все сообщения

Հագուստով ծնվածը


 
Գործս թողած՝
Ես քեզ համար
Ես հագուստներ եմ հորինում,
Որովհետև ես չգիտեմ,
Թե դու ի՞նչ ես հագնում հիմա:
Եվ գարունը՝
Այս նոր ու հին
Ճարպիկ-ճարտար ջուլհակուհին,
Ի´մ պատվերով ու քե´զ համար
Ճորտուհու պես
Անձեռագործ կերպասներ է ձեռագործում
ՈՒ դիպակներ զանազան ու զարմազանան,
Եվ թվում է թե ընկել եմ
Ինչ-որ աշխարհ խորհրդավոր ու բազմաբույր
Ինչպես... ինչպես դեղատունը:
Եվ թվում է,
Թե քեզ համար շոր ընտրելը
Հեշտ է այնքա´ն
Որքան լեցուն դեղատնից
Սովորական դեղ խնդրելը,
Հե՜շտ ու դյուրին՝
Իր սեփական ազգանունը ասելու չափ:
Բայց... քիչ հետո հասկանում եմ,
Որ դա հեշտ է,
Ինչպես մարդու երկու աչքում
Միանգամից ու նույն պահին նայելն է հեշտ :
Փորձե՞լ ես դու:
Հապա փորձի՜ր...
ՈՒ հիմա քեզ հագցնելու գործս թողած՝
Մտածում եմ՝
Որ կան կանայք
Եվ աղջիկներ կան աշխարհում ,
Որոնց մարմինն ասես ճչում ու հայցում է
Իրեն փրկել հանդերձանքի կաշկանդումից...
Թեպետ միշտ էլ հագա՜ծ-կապա՜ծ՝
Մերկ են քայլում նրանք կարծես:
Իսկ դո՜ւ...
ՈՒրի´շ, ուրի՜շ ես դու:
Դու ծնվել ես
Կարծես այդպե´ս՝ հենց հագուստո՜վ...
Քո սեփական ստվերն անգամ
Քեզ փաթաթվում-ծածկում է քեզ՝
Խորհրդապաշտ թիկնոցի պես...
Ո´չ մի կոպիտ միտք ու տենչանք
Քեզ չի հասնում,
Իսկ հասնելիս՝
Քեզ դիպչելով ընկրկում է
ՈՒ վնասում
Հենց այդ մտքի կամ տենչանքի տիրոջն իրե՜ն,
Իրե´ն գցում իր իսկ աչքից...
ՈՒրի՜շ ես դու:
Քոպեսներին սիրում են լոկ,
Միա´յն սիրում:
Քոպեսների անունն ի՜նչ ել դրած լինեն՝
Իմպեսները միշտ կոչում են նրանց... Մարիա՜մ:


(«Նորից չեն սիրում, սիրում են կրկին» շարքից)