ՀԱՎԵՐԺ ՆԵՐԿԱՆ-ԲԱՑԱԿԱՆ

Աչքեր ունի նեղ-երկարուկ,

Ասես լինեն կորիզ հոնի,

Ունի հայացք մի հեռախույս,

Նման մթին հորիզոնի:

Տիրուհի՞ է - տիրուհի չէ:

Սիրուհի՞ է - սիրուհի չէ:

Քո՞ւյր է - քույր չէ:

Կո՞ւյր է - կույր չէ:

(Երբ որ պետք է՝ կնկատի,

Երբ որ պետք չէ՝ չի նկատի)...

Անպարտադիր և անհրաժեշտ,

Հավերժ ներկա և բացակա՝

Թե «սեր» ասես՝ խնդրում է շեշտ,

Թե ասես «կին»՝ վեհ ածական:

Եվ էակ չէ վերացական,

Այլ կենդանի՜, միս-ոսկորո՜վ:

Իսկ անո՞ւնը: Ասեք Խոնարհ,

Ասեք Շնորհ, ասեք Գորով:

Եվ մի՛ հարցըրեք, ումն է նա.

Այս մեկը թող գաղտնիք մնա...

14.XI.1963թ.

Երևան