Պարույր Սևակ

Показаны сообщения с ярлыком Նա այնքա՜ն փոթորկուն. Показать все сообщения
Показаны сообщения с ярлыком Նա այնքա՜ն փոթորկուն. Показать все сообщения

XVI


Երրորդ անգամ Պետրոս Դուրյանին

Նա այնքա՜ն փոթորկուն, նա այնքա՜ն անհանգիստ,
Նա այնքա՜ն կատաղի, հոգում՝ ծով ու մրրիկ, 
Տաղերում՝ հեծեծմունք, տողերում՝ փոթորիկ,
Հայացքով՝ հուսահատ, աստծո դեմ հանած քիստ:

Եվ անզոր՝ մահի դեմ, ցավի դեմ, կարիքի, 
Սիրո դեմ՝ մերժումով, կյանքի դեմ՝ խորշումով, 
Իր հոգում՝ թոքախտի, բախտի դեմ՝ գորշ հունով,
Հուսահատ հայացքով՝ հույսի դեմ, գալիքի...

Ա՜խ, ինչպե՞ս նա պիտի հողի տակ լուռ հանգչի
Իր հոգով անհանգիստ, մրրկող ու հեծեծող,
Հանց ալիքը մոլի՝ ծովափերը ծեծող...

Օ՜, գեհեն... Իջնում եմ խորության հատակըդ,
Զգում եմ մի անգութ, սոսկալի գերություն. 
-Ո՞նց հանգչի նա այնտեղ, ի՞նչ անել դրություն...