X

Պատկառանքով Արարատը բիբլիական

Նայում է ինձ - Արարատյան դաշտից անծայր.

Փեշերն՝ անտառ, գլխին ձյունյա թագը պայծառ, 

Նայում է ինձ լեռնապարի խրոխտ արքան...

Նայում է ինձ... Ինչո՞վ եմ ես աչքի զարնում,

Ի՞նչն է ինձ մոտ ծեր արքային հետաքրքիր...

Նայում է դեռ պատկառանքով նա ինձ կրկին, 

Իսկ ես ապշած մտորում եմ ու զարմանում:

-Կորցրեցի լավաս հարյուր տարի առաջ.-

Հանկարծ խոսեց արքան լեզվով մեր մարդկային

Եվ արտասվեց՝ նստած ալմաստ, անհաս գահին.-

-Այսօր հարյուր տարի հետո աչքս հառած

Քո աչքերին, տեսա մի կայծ այնտեղ հանկարծ,

Քո հոգու մեջ է, անկասկած, լավաս հանգած...